Bu çalışmanın amacı; Türkiye’de yürütülen gelişimsel yetersizliği olan bireylere öğretim sunmak üzere eşzamanlı ipucuyla öğretim yönteminin kullanıldığı araştırmalara ilişkin güncel bilgi sunmak ve sonuçlara dayalı önerilerde bulunmaktır. Bu çalışma kapsamında 2000-2016 yılları arasında eşzamanlı ipucuyla öğretim yönteminin kullanıldığı 41 çalışma incelenmiştir. İlgili çalışmalara Google Scholar ve Ulusal Tez Merkezi internet sitelerinden araştırmacılar tarafından belirlenen anahtar sözcükleri kullanılarak elektronik tarama gerçekleştirilmiştir. Bu araştırma kapsamında ulaşılan çalışmalar katılımcılar (yaş, tanı, cinsiyet), değişkenler (bağımlı ve bağımsız değişkenler), yöntem (araştırma modeli, güvenilirlik verileri, sosyal geçerlilik ve uygulayan kişi ya da kişiler) ve bulgu özellikleri (genelleme ve izleme) olmak üzere dört ana başlıkta incelenmiştir. Araştırma bulgularına göre, eşzamanlı ipucuyla öğretim yöntemiyle yapılan çalışmaların çoğunu zihinsel yetersizlik tanısı almış bireyler oluşturmaktadır. Eşzamanlı ipucuyla öğretim yönteminin akademik beceriler, mesleki beceriler, toplumsal yaşam becerileri, öz bakım becerileri, boş zaman becerileri, ev becerileri ve iletişim becerilerinin öğretiminde etkili olduğu ortaya konulmuştur
Key words: Eşzamanlı İpucuyla Öğretim, Tek Denekli Araştırmalar, Betimsel Analiz, Gelişimsel Yetersizlik
|
